มอง-ดู-รู้-เห็น
วันอาทิตย์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2556
ปั่นจักรยาน ได้อะไรมากกว่าคุณคิด: ปั่นจักรยาน ได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด
ปั่นจักรยาน ได้อะไรมากกว่าคุณคิด: ปั่นจักรยาน ได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด: สวัสดีครับ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้จัดทำ Blog ขึ้นมาเป็นครั้งแรกในชีวิตผมเลย ผมเลยเลือกเรื่องที่ คิดว่ามีประโยชน์และเหมาะสมกับคนในยุคปัจจ...
วันอังคารที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2556
กร นครศรีฯ: มาดูภาพจากเขารามโรมที่ post ไว้ที่นครทูเดย์
กร นครศรีฯ: มาดูภาพจากเขารามโรมที่ post ไว้ที่นครทูเดย์: ตา มลิ้งค์ที่ให้ไว้ตามลำดับตามนี้ครับ 1 ที่ท่องเที่ยวเขารามโรม1 2 ที่ท่องเที่ยวเขารามโรม2 3 ที่ท่องเที่ยวเขารามโรม3 4 ที่ท่องเที่ยวเขา...
วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2555
วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2555
เชิงทะเล : ความทรงจำที่งดงาม
หกปีผ่านมา ทรายเม็ดแรก ดินก้อนแรก เมล็ดพัุนธุ์เมล็ดแรกที่พยายามปลูกด้วยสองมือนี้..ไม่น่าเชื่อว่ารวดเร็วเพียงนี้..นักเรียนรุ่นแรกของโรงเรียนเทศบาลเชิงทะเล (ตันติวิท) ได้จบประถมศึกษาปีที่ ๖ อย่างสมภาคภูมิ ตลอดเวลา ๔ ปีกว่าที่เฝ้าทะนุถนอมให้เมล็ดพันธุ์รุ่นแรกนี้เติบโตอย่างสง่างามมีคุณภาพ และเมื่อ ผอ.จากมาก็เฝ้าติดตามถามข่าวอยู่เสมอ จับตาดูความเจริญเติบโตตลอดมา บางคนเข้ามาเป็นเพื่อน ผอ.ในโชเชียลเนตเวิร์ค (Facebook) และเข้ามาขอคำปรึกษาอยู่บ่อยครั้ง ผอ.ดีใจที่ได้เห็นเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ได้เติบโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ซึ่งรับรู้ได้จากข่าวสารข้อมูลที่ถูกยอมรับโดยชาวการศึกษาด้วยกัน..
ในวาระที่นักเรียนรุ่นแรกของโรงเรียนเทศบาลเชิงทะเล (ตันติวิท) ได้จบชั้้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่งเป็นชั้นสูงสุดของโรงเรียนจัดตั้งใหม่นี้..ก็นับว่าประสบความสำเร็จอย่างน่าพอใจ และที่ภาคภูมิใจไปมากกว่านั้นคือนักเรียนรุ่นแรกนี้เป็นคนที่คุณภาพเพียบพร้อมสมกับเป็นนักเรียนสองภาษาของภูเก็ต..ผอ.จึงขอให้ทุกคน ค้นหาตัวเองให้พบและเดินไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น ตั้งใจ...และเมื่อถึงเวลาอันควรก็อย่าลืมหันกลับมาดูรอยเท้าที่เราเดินจากมา..เรามาจากที่ไหน..ใครส่งเรามา..และกลับมาหาเขา..กลับมายังท้องถิ่นของเรา...จึงจะเรียกได้ว่า.."จัดการศึกษาเพื่อเรียนเด็กคืนถิ่น" อย่างสมบูรณ์.
ด้วยรักและปรารถนาดี
ผอ.จินตนา คงเหมือนเพชร
ในวาระที่นักเรียนรุ่นแรกของโรงเรียนเทศบาลเชิงทะเล (ตันติวิท) ได้จบชั้้นประถมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่งเป็นชั้นสูงสุดของโรงเรียนจัดตั้งใหม่นี้..ก็นับว่าประสบความสำเร็จอย่างน่าพอใจ และที่ภาคภูมิใจไปมากกว่านั้นคือนักเรียนรุ่นแรกนี้เป็นคนที่คุณภาพเพียบพร้อมสมกับเป็นนักเรียนสองภาษาของภูเก็ต..ผอ.จึงขอให้ทุกคน ค้นหาตัวเองให้พบและเดินไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น ตั้งใจ...และเมื่อถึงเวลาอันควรก็อย่าลืมหันกลับมาดูรอยเท้าที่เราเดินจากมา..เรามาจากที่ไหน..ใครส่งเรามา..และกลับมาหาเขา..กลับมายังท้องถิ่นของเรา...จึงจะเรียกได้ว่า.."จัดการศึกษาเพื่อเรียนเด็กคืนถิ่น" อย่างสมบูรณ์.
ด้วยรักและปรารถนาดี
ผอ.จินตนา คงเหมือนเพชร
วันอังคารที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
ได้โปรดเถิดครู
ถึงคุณครูที่รักของข้าพเจ้า..ได้โปรดใช้วาจาที่ไพเราะกับลูกศิษย์หน่อยเถอะเจ้าค่ะ...คุณครูกรุณาทำความเข้าใจกับคำว่า "ความแตกต่างระหว่างบุคคล" หรือ "พัฒนาผู้เรียนตามศักยภาพ" ด้วยค่ะ..อย่าพึงใช่คำว่า "โง่" กับลูกศิษย์โดยเด็ดขาด เพราะถ้าผู้ปกครองย้อนกลับมาจะหน้าแตก..."ถ้าลูกผมฉลาดผมจะเอามาเข้าโรงเรียนทำไม"...นี่คือ เสียงตามสายที่ได้รับวันนี้...
ครูรู้ไหม แม้แต่ควายก็ต้องมีโรงเรียนสอน ลิง หรือสุนัขก็ต้องเข้าโรงเรียนเพื่อให้มันฉลาดขึ้น ทำงานได้หลายอย่างดังที่คนต้องการ แล้วนี่เด็กเป็นคนแท้ ๆ ..เราต้องการให้เขาเป็นดีของสังคม ก็ต้องเข้าโรงเรียนเพื่อ ขัดเกลา อบรมบ่มนิสัย ผู้มีอาชีพครูมีหน้าที่ทำตรงนี้มิใช่หรือ...
วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
วันดี ๆ
เมื่อวาน 28 พฤศจิกายน เป็นวันคล้ายวันเกิดของเราเอง ปกติแล้วก็ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับวันนี้ แต่วันนี้ตั้งใจว่าก่อนไปทำงานแวะใส่บาตรเสียหน่อย เพราะทุกวันออกจากบ้านก็เจอพระภิกษุสงฆ์เดินรับบาตรอยู่แถวหน้าหมูบ้าน เพียงเราไม่ได้เตรียมอาหารไปเพื่อใส่บาตรเท่านั้น แต่ช่างเป็นเรื่องแปลกมากวันนี้ไม่เจอพระบิณฑบาตรเลย..ขับรถมาก็มองสองข้างทางกะว่าถ้าเจอพระบิณฑบาตรอยู่จะจอดรถใส่บาตรตามที่ตั้งใจไว้..จนถึงที่ทำงาน..ไม่เจอจริง ๆ แฮะ
ภาพประกอบ : ที่อำเภอปาย
วันอังคารที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
ความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ "ผู้ปิดทองหลังพระ"
จิตสาธารณะเป็นความประสงค์ของจิตที่ไม่มีใครบังคับ...
"อันความกรุณาปราณี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน"
เมื่อได้เข้าทำกิจกรรมที่เป็นประโยชน์แก่ผู้ประสบอุทกภัยใหจังหวัดสุพรรณบุรี อยุธยา อ่างทอง ระหว่างวันที่ 30 ตุลาคม -3 พฤศจิกายน 2554 กับกลุ่มเยาวชน To be number one เทศบาลเมืองเบตง ซึ่งจิตใจงดงามยิ่งนัก
ทุกคนมาด้วยจิตอาสา ไม่ผ่านหน่วยงานราชการ ไม่มีเงื่อนทางราชการ ต้องการจะหยิบยื่นน้ำใจให้ถึงมือผู้ประสบภัยโดยตรง พวกเขาระดมทุนจากพื้นที่เบตงมาประมาณสองแสนกว่าบาท พร้อมเสื้อผ้า อาหารแห้ง และหมี่เบตง ที่นำมาปรุงสด ๆ ห่อกันสด ๆ พร้อมแจกจ่าย ให้ทันเป็นอาหารกลางวันของทุกวัน ตามสถานที่ต่าง ๆ ที่ผู้ประสานงานในพื้นที่นำไป
ผู้ประสานงานในพื้นที่ของพวกเราเกิดขึ้นจากเครือข่ายเฟสบุ๊คที่มีจิตอาสาร่วมกัน ถูกฟอร์มทีมขึ้นมาอย่างคร่าว ๆ ในเวลาอันรวดเร็ว ทุกคนทำหน้าที่สำรวจพื้นที่ที่ประสบภัยมากที่สุด และหน่วยงานของรัฐเข้าไม่ถึง หรือเข้าถึงแต่มีเงื่อนไข เช่น ไม่มีบ้านเลขที่ไม่แจก ขอบคุณเครือข่ายชาวสุพรรณบุรีทุกท่าน ลุงหมู คุณหน่อย คุณแจ๊ค น้าชาติ คุณจ้อน คุณกุล ผู้นำท้องถิ่น ที่นำพวกเราเข้าไปในพื้นที่เป้าหมาย และขอบคุณเขตพื้นที่การศึกษาประถมฯ เขต 1 สุพรรณบุรี ที่เอื้อเฟื้อสถานที่พักพิง...
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)